LUDZKA ZAZDROŚĆ?

I o co?
Wciąż się uczę. Uczę się życia. Uczę się tego, że nie każdy jest taki jak ja. Uczę się, że istnieją ludzie, którzy zrobią wszystko by zrujnować szczęście innych. Uczę się by nie ufać. Tylko dlaczego wciąż mam być kopana po d....?
Ostatni mój wpis zaowocował życzeniami za które bardzo serdecznie dziękuję.
Nie obyło się też bez afery jaką wywołał mój wpis o wizycie w babcinym domu.
Okazuje się, że znaleźli się ludzie , którzy nie potrafili znieść tego, że " zgarniam babciny majątek" no i afera ruszyła. Wiem jednak, że nikt z nich nie interesuje się takimi "klamotami" a jeśli cokolwiek  stamtąd by wzięli to absolutnie nie z sentymentu do tej rzeczy lecz z chęci sprzedania i zdobycia łatwej kasy. No i tu się zdziwią bo żadna z tych rzeczy nie jest antykiem więc ma jedynie wartość sentymentalną. Na dodatek mogę powiedzieć, że wszystkie klamoty wymagają poświęcenia im serca i czasu...Szkoda mówić....
Teraz to już mnie ta sytuacja śmieszy ale niesmak pozostaje.
Moi Drodzy przepraszam za tą dzisiejszą prywatę i penie z czasem ten wpis zostanie usunięty ale musiałam to napisać.
Chciałabym jedynie wiedzieć co takimi ludźmi kieruje? Dlaczego zachowują się jak pies ogrodnika?
Co o tym myślicie?
P/S
Na koniec chciałabym pozdrowić" moją kochaną rodzinkę". Wiem , że tutaj zaglądacie lecz nie z sympatii do tego bloga ani tym bardziej do mnie lecz z chęci szukania sensacji którą się żywicie.
Myślę, że wiele mnie nauczyliście.