A POTEM BYŁO TYLKO GORZEJ...

Decyzja o remoncie zapadła już dawno, choć z różnych przyczyn odraczana była często. Najczęstszy powód odwlekania daty rozpoczęcia można  wytłumaczyć przysłowiem: "Szewc bez butów chodzi". Tak, prowadzimy działalność remontowo-budowlaną więc na remont własnego domu nigdy nie ma czasu. Lata mijały, a wymuszony na MOIM termin zbliżał się coraz bardziej. Im było bliżej tym obaw więcej...Razem z Dorosłą wszystko spakowałyśmy  i poupychałyśmy we wszystkie możliwe miejsca w gospodarstwie. Najpierw starałyśmy się  układać wszystko "szafkami", później już"pomieszczeniami" by w rezultacie trzymać się tylko jednej zasady " wynieść i schować". Nie ważne gdzie to będzie i jak długo w efekcie trzeba będzie tego szukać.
Wspomniane już wcześniej początki wyglądały niewinnie...

Później było już tylko gorzej...

I jeszcze gorzej...( uwaga zdjęcia bardzo drastyczne)

Będąc w temacie przysłów to kolejne się mi nasuwa w związku z poniższym zdjęciem "Potrzeba matką wynalazków". Takie oto odkrycie pod płytami k-g:))

Jak widać, wesoło nie jest. Na szczęście jest lato ( przynajmniej teoretycznie) i mogłam przenieść się z życiem codziennym do garażu. Dziś, po blisko czterech tygodniach gotowania w takich a nie innych warunkach muszę stwierdzić, że już się przyzwyczaiłam choć miałam chwile zawahania. Cały czas leczę się wizją "Nowego" i mam tylko nadzieję, że efekt szybko wymaże z pamięci ten czas bałaganu i ogólnego chaosu.
A że nie samym remontem człowiek żyje to wspomnieć tu muszę o dwóch cudeńkach jakie od jakiegoś czasu z nami mieszkają. Czika i Gruby Lucek. Sama słodycz...:)))))

Oczywiście jakby mało było u nas zwierząt to kilka tygodni temu zauważyliśmy w ogrodzie obcego kota. Chudy, wyliniały, nieufny...Dziś Wojtek przychodzi pod dom, daje się pogłaskać i wydaje się, że nawet z naszymi kotami nawiązał nić porozumienia. Cóż, znalazł dom a Dorosła ostatnio stwierdziła "Ma szczęście że na nas trafił..."

 Do następnego razu...